Grote verschuivingen bij het Braziliaanse team. Hulk mag op de bank gaan zitten, Silva staat wel weer in de basis en de eeuwig stuntelende diepe spits Fred wordt vervangen door de al evenmin hoogvlieger Jo. Als dat al is dat ze hebben van spitsen bij Brazilië dan vrees ik weer het ergste. Maar de supporters hebben er alle vertrouwen in. Het volkslied wordt weer uit volle borst a-capella meegezongen en de spelers worden onder luid gejuich aangemoedigd.
De wedstrijd is nog maar 3 minuten bezig of Silva begaat een zware fout op Robben. De boys from Brasil staan blijkbaar zwaar gefrustreerd op het veld. Hij krijgt geel en Nederland krijgt een penalty. Niet helemaal juist, maar later in de match zal nog wel blijken dat den Algerijnsen arbiter zijn strafschopreglement eens terug van buiten moet leren. Silva had duidelijk rood verdiend en in theorie liet hij Robben los voor de 16, dus die penalty is niet terecht. Het is echter wat het is, Van Persie schiet, Cesar kan er niet bij en het eerste doelpunt voor Nederland is een feit. 0 - 1 en de strijd moet eigenlijk nog beginnen.
Een kwartiertje later maakt Blind er vlot 0 - 2 van na een kapitale verdedigingsfout van Luis, die eerlijk gezegd rondloopt gelijk een kieken zonder kop. Hij is overal behalve waar hij moet zijn, hij vergeet dat hij geen spits maar een back is, waardoor Gustavo heel de verdediging alleen voor zijn rekening moet nemen. Kortom het is gewoon schrijnend om te zien en het moge duidelijk zijn, deze Brazilianen hebben nog niks geleerd na de pandoering van Duitsland. Ze spelen ook vuil, zoals tegen de Colombianen. Kuyt kan ervan meeklappen als hij een tiental minuten voor de rust met een gat in zijn kop naar de kant kan. Maar ni getreurd, dokter erbij, nietjes erin en voortspelen. Hij zal tijdens den halftime wel een dafalganneke krijgen.
Op de Nederlandse bank zijn we trouwens ook getuige geweest van een knap staaltje van dwangneurose van papa Blind. Drie keer rechts op uwe kop kloppen gevolgd door 3 keer links tegen uwen broekzak tikken, brengt blijkbaar geluk. Goe om weten, 't zal effekes geen zicht zijn maar de volgende lottopot is voor mij.
De tweede helft is zo mogelijk nog triestiger dan de eerste helft. Robben begint zijn spelletje van overtredingen zoeken en zich neergooien. Op een gegeven moment ligt hij meer dan hij rechtstaat. En Blind begaat een overtreding op Oscar die zeker een penalty verdient. Het is trouwens in theorie de tweede penalty die de Brazilianen niet krijgen, want er was ook nog een duidelijk geval van hands van Robben. In dit geval echter had volgens den Algerijn Oscar de fout uitgelokt en het is inderdaad overtreder Blind die op de brancard het veld wordt afgedragen en vervangen door Janmaat.
Als ultieme redmiddel mag Hulk van Scolari ook nog een kwartiertje komen meesjotten, maar die is vooral kwaad, kwaad op zijn eigen en kwaad op iedereen, en Vlaar die hem probeert te kalmeren zal het geweten hebben. Hulk wurmt zich los in een duidelijk 'blijft van mijn lijf" gebaar. In ieder geval, kwaad of ni, het mag ni baten. In de toegevoegde tijd tovert Wijnaldum nog vlotjes 0 - 3 op het scorebord. Het manneke is content, da ziede aan zijn "ik ben toch ook even in beeld geweest" gezichtje, en daarmee wordt deze wedstrijd ook beëindigd.
De Brazilianen druipen af onder luid boegeroep van het publiek. Er worden zelfs geen truikes gewisseld en hoe zeer mijn hart ook bloedt, ik moet toegeven da ze de schande verdiend hebben. Dit was zelfs geen pleintjesvoetbal, dit was ondermaats presteren van een ploeg die niet functioneert onder druk, zuiver op emoties teert en het duidelijk niet kan. Terecht brons voor onze Noorderburen, die het zeker ni erg vinden dat ze nu ook naar huis mogen en hopelijk morgen een mooier spektakel in de finale."
Tris in Brazil
