Tris: "Op de kalender stond Colombia - Ivoorkust en ge wist als vrouw : dees wordt een schoon match. En dan heb ik het niet alleen over de sportieve kant. Zoals Jan Mulder welsprekend kwam te zeggen : het was een soort begeerte, lust ... Op de reclameborden langs de kant blokletterde het : see more detail, be moved. Awel er waren wel minstens een stuk of 5 spelers die ik met plezier in more detail had bekeken en die mij ook wel eens mochten moven.
De Braziliaanse zon leek wel wat feller te schijnen dan de andere dagen en het stadion barstte van de kleuren. Ook op het veld was het kleur troef en zelfs de gele en rode schoenen die de vorige dagen zo idioot leken, waren nu net de kers op de taart van de Ivoriaanse outfit.
De Colombianen zongen hun volkslied uit volle borst mee en bij Ivoorkust liet Serey Dié zijn tranen de vrije loop.
De match begon en het eerste bizarre moment kwam er in de 6de minuut toen er plots 3 ballen op het veld lagen. De grote strandbal werd vakkundig door de spelers leeggelaten, 't is te zeggen, ze staken hem plat, de gele overbodige bal kreeg ne sjot en de wedstrijd kon verdergezet worden. Zij het dan met weinig spektakel, buiten het feit dat bij elke inworp van Ivoorkust het lieke : "schudden met dat kontje, snollebolleke" door mijne kop schoot.
Zokora van Ivoorkust mag onze lievenheer (of de zijne) op zijn twee kniekes danken want hij maakte op een haar na genen homegoal en Teo Gutiérrez miste een gouden kans voor Colombia. Ook al goe bleek later, want hij stond buitenspel.
Bij de rust was de stand dus nog steeds 0 - 0 en de spelers werden vanaf de tribune op een uitbundig fluitconcert getrakteerd. Da hebde wel met die Zuid-Amerikanen, ze zijn ni echt subtiel.
In den tweede helft valt Quintero in voor Colombia en Didier Drogba voor Ivoorkust. Dus de match wordt er alleen maar schoner op. Zokora wint zijn tweede gele kaart in dit WK door een flinke duwfout. Flauw eigenlijk : als da nog ni meer mag ...
Maar dan zijn we vertrokken . Een hoekschop van Cuadrado wordt door Rodriguez met zijn schoon koppeke omgezet in ne prachtige goal. De Colombianen voeren een danske uit op het veld en de tribune wordt zot. Vanaf dan zen ik fan. Zowel van Colombia als van Rodriguez.
Invaller Quintero doet het nog eens loechtjes over en maakt er heel koelbloedig een schitterende 2 - 0 van.
De Ivorianen krijgen het serieus op hun heupen en Gervinho dribbelt op zijn eentje langs 3 man en brengt Ivoorkust op 2-1 met een fantastische goal. Ene voor in de boekskes.
Het mag echter allemaal ni meer baten. Tioté begint zijn eigen serieus kwaad te maken, tackelt Cuadrado schaamteloos, lees : hij raakt alles behalve den bal en krijgt prompt ook geel van den Engelse scheids. Maar daar zijn de toch al oververhitte Ivorianen het niet mee eens en er ontstaat een geweldig tumult op het veld. Iedereen heeft ineens ambras met iedereen. Chance dat den arbiter nen Brit is en met een stiff upperlip brengt hij de gemoederen tot bedaren.
Er wordt afgefloten op 2 - 1 voor Colombia en ik moet naar alle eerlijkheid zeggen dak nog nooit zo geire zijn blijven zitten om naar den truikeswissel te kijken. Het oog wil ook wat of niet dames"? Tris in Brazil.
De Braziliaanse zon leek wel wat feller te schijnen dan de andere dagen en het stadion barstte van de kleuren. Ook op het veld was het kleur troef en zelfs de gele en rode schoenen die de vorige dagen zo idioot leken, waren nu net de kers op de taart van de Ivoriaanse outfit.
De Colombianen zongen hun volkslied uit volle borst mee en bij Ivoorkust liet Serey Dié zijn tranen de vrije loop.
De match begon en het eerste bizarre moment kwam er in de 6de minuut toen er plots 3 ballen op het veld lagen. De grote strandbal werd vakkundig door de spelers leeggelaten, 't is te zeggen, ze staken hem plat, de gele overbodige bal kreeg ne sjot en de wedstrijd kon verdergezet worden. Zij het dan met weinig spektakel, buiten het feit dat bij elke inworp van Ivoorkust het lieke : "schudden met dat kontje, snollebolleke" door mijne kop schoot.
Zokora van Ivoorkust mag onze lievenheer (of de zijne) op zijn twee kniekes danken want hij maakte op een haar na genen homegoal en Teo Gutiérrez miste een gouden kans voor Colombia. Ook al goe bleek later, want hij stond buitenspel.
Bij de rust was de stand dus nog steeds 0 - 0 en de spelers werden vanaf de tribune op een uitbundig fluitconcert getrakteerd. Da hebde wel met die Zuid-Amerikanen, ze zijn ni echt subtiel.
In den tweede helft valt Quintero in voor Colombia en Didier Drogba voor Ivoorkust. Dus de match wordt er alleen maar schoner op. Zokora wint zijn tweede gele kaart in dit WK door een flinke duwfout. Flauw eigenlijk : als da nog ni meer mag ...
Maar dan zijn we vertrokken . Een hoekschop van Cuadrado wordt door Rodriguez met zijn schoon koppeke omgezet in ne prachtige goal. De Colombianen voeren een danske uit op het veld en de tribune wordt zot. Vanaf dan zen ik fan. Zowel van Colombia als van Rodriguez.
Invaller Quintero doet het nog eens loechtjes over en maakt er heel koelbloedig een schitterende 2 - 0 van.
De Ivorianen krijgen het serieus op hun heupen en Gervinho dribbelt op zijn eentje langs 3 man en brengt Ivoorkust op 2-1 met een fantastische goal. Ene voor in de boekskes.
Het mag echter allemaal ni meer baten. Tioté begint zijn eigen serieus kwaad te maken, tackelt Cuadrado schaamteloos, lees : hij raakt alles behalve den bal en krijgt prompt ook geel van den Engelse scheids. Maar daar zijn de toch al oververhitte Ivorianen het niet mee eens en er ontstaat een geweldig tumult op het veld. Iedereen heeft ineens ambras met iedereen. Chance dat den arbiter nen Brit is en met een stiff upperlip brengt hij de gemoederen tot bedaren.
Er wordt afgefloten op 2 - 1 voor Colombia en ik moet naar alle eerlijkheid zeggen dak nog nooit zo geire zijn blijven zitten om naar den truikeswissel te kijken. Het oog wil ook wat of niet dames"? Tris in Brazil.
