België trappelt ter plaatse in de economische hitparade van het Wereld Economisch Forum (WEF). Voor het tweede jaar op rij scoren we een 17de plaats. De logge instellingen, de hoge belastingdruk en de inefficiënte arbeidsmarkt blijven ons parten spelen.


“Het WEF toont duidelijk aan dat de problemen van onze economie niet zozeer liggen bij de ondernemingen maar vooral bij de overheid. Als zij zorgt voor een slankere overheid en een hervorming van de fiscaliteit en de arbeidsmarkt, dan zal dat een positief effect hebben op de concurrentiekracht van ondernemingen, en vervolgens op de werkgelegenheid”, zegt Jo Libeer, gedelegeerd bestuurder van Voka.

Via een analyse van 110 parameters en een enquête bij meer dan 13.000 bedrijfsleiders evalueert de concurrentie-index van het Wereld Economisch Forum (WEF) de troeven en zwaktes van 144 landen. Een zo goed als globale ranking die hoog staat aangeschreven.

Kloof met Duitsland groeit

Dat we terrein verliezen op Duitsland ( van plaats 6 naar 4) noemt Libeer bijzonder zorgwekkend. “Onze welvaart is er immers vooral dankzij bedrijven die exporteren, en dat doen ze vandaag in de eerste plaats naar Duitsland. Door de kloof daalt onze economische slagkracht, wat op haar beurt zorgt voor een daling van de koopkracht van de mensen. Onder meer de hoge loonkosten nekken onze concurrentiekracht. Een uur arbeid kost bij ons liefst 16 procent meer dan in de buurlanden. We prijzen ons volledig uit de markt,” zegt Libeer.


“Dezelfde negatieve tendens merken we bij onze handelsbalans, het sleutelcijfer om onze economische prestaties te beoordelen en het saldo van de import en de export. De balans is nu al voor het vierde jaar negatief. We geven daardoor onze koopkracht weg aan het buitenland. Dodelijk voor een kleine en open economie als de onze.”

Fiscaliteit

België scoort goed op het vlak van onderwijs, gezondheidszorg, innovatie en globale kwaliteit van het bedrijfsleven. Maar we scoren belabberd wat administratieve regelzucht, overheidsschuld en arbeidsmarktflexibiliteit betreft. Opvallend is dat het bij deze laatste stuk voor stuk gaat om zaken waar de overheid een rechtstreekse impact op heeft”, zegt Jo Libeer.

“Neem nu de fiscaliteit in ons land. Als het gaat over de impact van het belastingregime op de bereidheid om te ondernemen, staan we op plaats 142. Tsjaad staat 2 plaatsen lager, Zweden op 20.  Wat betreft de bereidheid om te investeren, staan we op plaats 110. Ethiopië staat pal achter ons. Nederland op 20. Zelfs landen zoals Zweden en Finland, die ook gezien worden als landen met een zeer hoge belastingdruk, scoren beter in de WEF-ranglijst. Dat duidt er toch op dat er niet efficiënt wordt omgesprongen met het fiscale beleid in ons land”, aldus Libeer. “In plaats van onze fiscaliteit steeds complexer te maken, moet men de moed hebben om te gaan voor een vereenvoudiging die rechtszekerheid biedt, zonder discriminaties tussen wie belastingen betaalt.. Bedrijfsleiders vinden de belastingen nu te hoog en te ingewikkeld.”

Myanmar en Mozambique

Behalve fiscaliteit kosten de rigide arbeidsmarkt en het gure macro-economische klimaat, zoals de hoge schuldgraad (plaats 138) en de begrotingstekorten, België plaatsen op de ranking. Die bezorgdheid komt ook duidelijk naar voren in de rondvraag bij de Belgische bedrijfsleiders. Volgens hen zijn de belangrijkste belemmeringen voor het bedrijfsleven de arbeidsregels, de hoge belastingdruk, de logge bureaucratie, de strikte belastingwetgeving en de toegang tot financiering. Zo kampen Belgische ondernemers met een strenge overheidsregulering (plaats 134, Myanmar gaat ons voor) en een geringe flexibiliteit om werknemers aan te werven of te ontslaan (plaats 139) of om de lonen te onderhandelen (plaats 134, Mozambique gaat ons voor).

Diagnose gesteld, remedies gekend

Libeer maant de regeringen aan tot actie, nog dit jaar. Vlaams minister-president Kris Peeters was gisteren te gast op de jaarlijkse bijeenkomst waarmee Voka het nieuwe politieke jaar inluidt. “Hij riep het competitiviteitspact alvast uit tot dé prioriteit voor dit najaar. We kijken uit naar de concrete uitwerking. Het moet in elk geval leiden tot een belangrijke loonlastenverlaging voor onze bedrijven.  1 procent lastenverlaging betekent 12.000 nieuwe jobs”, zegt hij.

Libeer kijkt ook naar de Belgische overheidsuitgaven. Die palmen 54 procent in van het bruto binnenlands product. “We hebben dus nood aan een kleinere, efficiëntere overheid om onze bedrijven weer concurrentieel te krijgen en daarmee de koopkracht te verdienen om ons welvaartsmodel veilig te stellen. De staatshervorming moet leiden tot een coherentie van bevoegdheden, afslanking van de overheid en eenvoudigere procedures”. (voka)