'Een veldritseizoen met wekelijks dezelfde winnaar: saai, eentonig... Het hoeft geen verder betoog, toch? En toch liepen er afgelopen zaterdag ruim 14.000 wild enthousiaste veldritfanaten rond het meer van de Lilse Bergen.

We waren erbij en moesten nogmaals vaststellen dat veldrijden synoniem staat voor een volksfeest. Hamburger- en andere friettenten en vooral veel bekers bier. Ontspannen en gelukkige mensen en ja, daartussen ploeteren heel de dag veldrijders. Mooi toch.

In Lille is men terecht trots op zijn Krawatencross, ook al heeft de naam een niet altIjd eervolle betekenis. Door de eeuwen heen zijn er verschillende verhalen die de titel Krawaat opeisen. En dan niet altijd in een eervolle betekenis. De naam werd ook veralgemeemd in onze Vlaamse taal en is een verbastering van Krowaat of Kroaat waaraan de betekenis van deugniet, kwajongen of plaaggeest wordt gegeven.

Dan maakt een mens de link met al die renners die braafjes hun rondjes afmalen. Geen elleboogjes links en rechts in de start, geen duwtje aan de rand van het meer, kortom geen krawaten in het deelnemersveld van de Krawatencross.

Hoewel, helemaal zeker ben ik daar niet van. Tenslotte kan je van iemand een verkeerd beeld hebben. Bij de profs weet ik alleen van Daan Soete dat hij voor de honderd procent geen krawaat is. In een ver verleden was Daan leerling in mijn klas en het mag gezegd dat hij voor gedrag en houding een tien verdiende.

Voor de rest van het deelnemersveld steek ik mijn hand niet in het vuur, maar ik meen wel dat veldrijders goedgemutste mensen zijn, net als de toeschouwers die hen wekelijks opzoeken.

En toch was er in Lille een iemand die de naam Krawatencross nog een vleugje betekenis gaf, met name organisator Jef Van den Broeck.

Op de vraag of hij het niet saai vindt dat vooraf al geweten is dat Mathieu Van der Poel weer eens zal winnen, gaf Jef ruiterlijk toe dat hij had geprobeerd de wekelijkse formule te doorbreken. "Ik speelde met het idee om Van der Poel net als in de paardensport met een handicap te laten vertrekken", verduidelijkte hij.

"Een minuut na de rest, weet je. Ik heb dat ook met hem besproken, want er zou natuurlijk een flinke financiële vergoeding tegenoverstaan. Mathieu zou nog akkoord gegaan zijn, maar het mocht niet van de jury. 'Wedstrijdvervalsing' klonk het voor de minuut achterstand en 'omkoping' voor de vergoeding die ik hem hiervoor zou geven. Tja, dan hebben we maar afgezien van ons plan", besloot de organisator.

Jef Van den Broeck een krawaat? Oordeel zelf, maar in mijn ogen ditmaal met alleen maar een goede betekenis aan het woord.

Meer zelfs, Jef moet zich kandidaat stellen om voorzitter te worden van de Belgische wielerbond. Mensen met zijn ideeën en strategieën kunnen deze volkssport alleen maar boeiender maken. 'Jef for president', men zegge het voort.'

Column journalist Bart OBBELS © Nnieuws.