[pic=659_1285062007.jpg]Bij de 150ste verjaardag van de onafhankelijkheid van België in 1980 startte het provinciebestuur van Antwerpen met de tweejaarlijkse ‘Humanitasprijs’. Deze gaat naar een persoon, instelling of vereniging die op een uitzonderlijke wijze bijgedragen heeft tot de welvaart en het welzijn van de provincie Antwerpen. Het Humanitasbeeld, de oorkonde en een bedrag van 7.500 euro, werden voor de zestiende maal toegekend. De laureaat is Dr. Jacques A.G. Lormans. Gouverneur Cathy Berx, die ook voorzitter van de jury is, reikte de Humanitasprijs 2010 officieel uit op 15 september in het Antwerpse provinciehuis.Dokter Lormans was van 1976 tot 1996 directeur-geneesheer van Het GielsBos in Gierle-Lille en van de Stichting Gehandicaptenzorg Provincie Antwerpen vzw, nu Gouverneur Kinsbergen – Gehandicaptenzorg Provincie Antwerpen vzw genoemd. Zijn beroepsleven stond in het teken van de opvang, de zorg, de begeleiding en het welzijn van personen met een handicap.Zijn aandacht ging in het bijzonder naar het lot van ernstig verstandelijk gehandicapte kinderen en volwassenen, hun ouders en familieleden.Dokter Lormans specialiseerde zich in de kinder-geneeskunde. Hij vestigde zich als kinderarts in Hasselt en later in Nederland waar hij samen met zijn echtgenote onderzoek deed naar metaboolziekten en genetische aandoeningen in verband met mentale handicaps..In de eerste helft van de jaren 1970 was hij algemeen directeur van de Severinusstichting in Veldhoven bij Eindhoven. Deze Nederlandse stichting beheert er twee leefgemeenschappen voor verstandelijk gehandicapte kinderen en volwassenen met bijkomende fysieke handicaps of met gedragsstoornissen.Steunend op de ervaring en inspiratie opgedaan in zijn werkkringen in Nederland heeft hij mee de open woongemeenschap voor gehandicapten Het GielsBos in Gierle-Lille opgericht. Het was gouverneur Andries Kinsbergen die hem in 1972 vroeg om terug naar België te komen om medewerking te verlenen aan de uitbouw van de pas opgerichte Stichting Gehandicaptenzorg Provincie Antwerpen en het opstarten van Het GielsBos. Het Het GielsBos hecht veel waarde aan een open communicatie. Bewoners, ouders, medewerkers en andere betrokkenen denken en werken er mee aan de kwaliteit van de zorg. Openheid, respect, betrokkenheid en samenwerking zijn visionaire sleutelwoorden die steeds terugkeren in de carrière van dokter Lormans.Naast zijn inzet voor Het GielsBos leverde dokter Lormans ook een belangrijke bijdrage aan de oprichting en de uitbouw van het Ontwikkelings- en Oriëntatiecentrum (OOC) in Wilrijk dat zich zou richten naar (vroeg)diagnostiek van personen met een verstandelijk handicap. Het OOC is geïnspireerd op een multidisciplinair oriëntatieteam dat dokter Lormans vroeger had opgestart om te kunnen reageren op noodsituaties en vragen van gezinnen met een probleemkind of volwassene. De ervaring van dat team bleek van onschatbare waarde bij het opstarten van het OOC in 1986. Onder impuls van dokter Lormans kwamen er ook MODEM, het communicatie- en computercentrum voor personen met een handicap, de audiovisuele dienst AVIST, en een trajectbegeleidingscentrum voor de begeleiding van risicogroepen naar open tewerkstelling en arbeidsinpassing. Deze voorzieningen werken samen met de verschillende departementen van de Universiteit Antwerpen en zijn ondergebracht in het Gouverneur Kinsbergencentrum op de campus van de universiteit.Vanuit zijn directeurschap was dokter Lormans gedurende 20 jaar betrokken bij tal van initiatieven rond gehandicaptenzorg in onze provincie. Hij vond het belangrijk dat personen met een handicap deelnemen aan culturele, sport- en ontspanningsactiviteiten in de maatschappij, zoals bijvoorbeeld de Special Olympics. Zo zou de sociale cohesie en de plaats van personen met een handicap in de gemeenschap verbeteren.Vanuit zijn vele contacten met ouders van gehandicapte kinderen wist dokter Lormans steeds de juiste toon te zetten bij het nemen van nieuwe initiatieven. Hij had een vernieuwende visie, was een goed projectontwikkelaar en een gedreven realisator. Naast aandacht voor een uitgeruste infrastructuur vond hij een goede inhoudelijke werking uiterst belangrijk. Een degelijke organisatie, deskundige en permanent gevormde en betrokken medewerkers en multidisciplinaire samenwerking waren voor hem belangrijke uitgangspunten. En dokter Lormans heeft de medische wereld alert gemaakt voor de psychosociale aspecten van de handicap.Al die initiatieven en hun verwezenlijkingen zijn er niet vanzelf gekomen. Steeds moest een lange weg afgelegd tussen de plannen en de uiteindelijke realisaties. Vastberaden wist dokter Lormans telkens weer te overtuigen en tot ondersteuning te bewegen.
