De Vlaamse universiteiten hanteren verschillende percentages voor het toekennen van een graad van verdienste: onderscheiding, grote onderscheiding en grootste onderscheiding. Dat schrijft het Leuvense studentenblad Veto.
Het aantal punten dat nodig is om een bepaalde graad te halen kan tot drie procentpunt verschillen.
De soms minieme verschillen voor het toekennen van een graad zijn historisch gegroeid. In het verleden waren er zelfs andere criteria voor het toekennen van graden tussen de verschillende faculteiten van een universiteit. Op een bepaald ogenblik is besloten dat de uniformiseren.
In Leuven speelde ook de bekommernis dat de universiteit de studenten niet te veel wilde benadelen ten opzichte van de andere instellingen.
Dat er verschillen zijn tussen de universiteiten is op zich niet onwettelijk. Het Vlaams Onderwijsdecreet geeft immers een grote autonomie aan de universiteiten die in hun onderwijs- of examenreglement zelf mogen bepalen onder welke voorwaarden zij een student willen belonen met een graad.
Bovendien wordt het belang van een graad alsmaar kleiner. Voor studenten houdt het nog een zekere vorm van erkenning in, maar de tijd dat het binnenhalen van beurzen enkel gebeurde op basis van een graad of dat bedrijven alleen studenten met minstens een onderscheiding uitnodigden voor een gesprek is ver voorbij.
Bij de aanwerving van een werknemer kijken de bedrijven immers naar een hele reeks van factoren, niet alleen naar de graad.
Toch ziet het er niet naar uit dat de graden in de nabije toekomst afgeschaft zullen worden of geharmoniseerd. Binnen de VLIR - het overlegorgaan tussen de verschillende universiteiten - heeft een werkgroep wel eens gekeken naar zo'n harmonisatie, maar daar is niets van gekomen.
Het besluit was dat er meer spoedeisende zaken zijn die meer aandacht verdienen dan het wijzigen van een traditie die voor elke instelling individueel historisch gegroeid is. (vrt)
Foto NNieuws.
