Gelenaar Bart Borghs 2e op BK crossduatlon Retie

Bart Borghs werd zondag 2e (3d) op het BK crossduatlon in Retie.  Bart Borghs : 'Een dag later werd dit nog gecorrigeerd naar een 2de plaats omdat de winnaar geen geldige licentie had en bijgevolg uit de uitslag geschrapt. Bij het ingaan van de laatste fietsronde verlies ik de voeling met de kop van de wedstrijd na een valpartij voor mij. Volgende week rij ik mijn laatste duatlon in Geel als voorbereiding van het komende triatlonseizoen.

Triatlon

'Mijn eerste doel dit jaar zit er weer op. Zondag 16/03/2016 was er het BK crossduatlon in mijn eigen dorp Retie. Dit was een mooi doel en tegelijk een goede test van het geleverde werk deze winter.

Na 4km run-24km bike-4km run zouden we weten voor wie ze de "Brabaçonne" mogen spelen. Vorig jaar was deze wedstrijd onverwachts goed meegevallen voor mij waardoor dit jaar de verwachtingen iets hoger waren. Een podium zou ik zeer graag behalen, waarom dan niet het hoogste schavotje?

Misschien waren de namen van de concurenten een antwoord op vorige vraag: Glen Laurens, Rik Thijs, Geert Lauryssen, Seppe Odeyn, Bart Aernouts,.......Dit waren de namen die ik had verwacht tijdens het eerst lopen en zo geschiedde. Volgens mij moest het niet veel sneller gaan vooraan of dit groepje werd nog uitgedund. Het was met momenten tegen de limiet aan,maar iedereen besefte maar al te goed dat ze in dit groepje moesten blijven om voor de prijzen mee te spelen.

Met zes kwamen we de wisselzone binnen en gelukkig ook weer uit. Voor mij is het toch steeds een banger momentje. Ideaal was de wissel niet maar ik kon goed aansluiten als zesde in de rij. Ook op de fiets werden DIRECT alle registers opengetrokken.

Al redelijk snel eiste dit één slachtoffer. Glen moest de rol lossen .Voor mezelf was het zeker ook de eerste van drie rondes soms pitsen om bij te blijven, maar het ging. Geert en Seppe waren in de technische stukken de betere, maar nooit kon er echt iemand wegrijden. Tijdens de tweede ronde werd er wat getemporiseerd, met af en toe eens een stevige prik maar die werden zonder al te veel kleerscheuren beantwoord.

Een beetje op adem komen was mooi meegenomen, wetende dat er in de laatste fietsronde wel nog geprobeerd zou worden. Met nog steeds vijf man gingen we de laatste ronde in. Laatste hangen in deze groep is dan niet echt het goede plan, dus schoof ik op naar de tweede plaats. Even snel was ik deze plaats weeral kwijt en hing ik als laatste toen we de technische strook ingingen.

Jup...Rik die vierde reed bleef steken op een gedubbelde renner waardoor we een handvol seconden verloren op de rest van de groep. Op 4km van het einde twijfelden deze ook niet en was het voor mij alles uit de kast halen om de kloof met hen te beperken. Dan werd ik nog één keer opgehouden door een gedubbelde renner wat op dat moment zéér frustrerend was. Eens deze gepasseerd kon ik nog een dikke kilometer puffen voor ik de wissel binnen kon. Ik zag de koplopers slechts enkele seconden voor, waardoor ik nog steeds op koers zat. De wissel ging goed, de talrijk opgekomen supporters riepen dat het allemaal nog kon, fiets en helm weg, loopschoenen aan en lopen maar...

Zes tellen zat ik achter de kop van de wedstrijd. Niet veel en toch ook wel veel op dat moment. Tijdens het eerste deel wou ik het gat niet te groot laten worden en het tweede deel wou ik toeslaan. Het eerste deel ging behoorlijk.

Ik ging op en over Geert, die twee anderen waren nog een ander probleem maar ik bleef erin geloven. Halfweg waren ze nog vier tellen verder weg, maar nog steeds in het vizier. Het tweede deel is uiteindelijk niet verlopen zoals ik had gepland, maar ik denk dat die twee mannen voor mij daar ook mee te maken hadden.

Cartouches verschoten

Ik zag ze stilaan kleiner worden, mijn cartouches waren verschoten en het enige wat me nog restte was de derde plaats veilig stellen. Seppe en Bart legden elkaar nog het vuur aan de schenen voor die "tricolore" trui. Bart won de langgerekte sprint voor Seppe. Een half minuutje later mocht ik onder leuk, fantastisch, luid applaus van super supporters als derde over de finish lopen.

Daags na de wedstrijd besliste de VTDL dat Bart Aernouts niet zou meetellen voor het BK. Daardoor wint Seppe Odeyn de titel en bij mij komt de zilveren medaille rond mijn nek te hangen. Besluit. Voor mijn trainer ben ik geslaagd. De derde plaats is waarschijnlijk ook de plaats waar ik was geëindigd als alles goed verlopen was, maar het is jammer dat ik dat moet veronderstellen. Zo enkele seconden verliezen onderweg kan zuur opbreken.'

verslag: Bart Borghs/Nnieuws.be