In de Waalse en Brusselse privérusthuizen wil de helft van het personeel zich niet laten vaccineren. "Het is erg zorgwekkend", zegt directeur Vincent Frédéricq. Ter vergelijking: in Vlaanderen bedraagt het aantal weigeraars slechts 6 procent.
De oorzaak ligt mogelijk bij een combinatie van desinformatie van de antivax-beweging en de vaccinatiecultuur in ons buurland Frankrijk.
Toen bekend werd dat Josepha Delmotte als eerste Waalse ging gevaccineerd worden, kregen haar familie en de personeelsleden van het woonzorgcentrum waar ze verblijft een hele reeks bagger over zich heen van antivaxers of tegenstanders van vaccins.
"Via de sociale media ben ik onder druk gezet", vertelde haar kleinzoon Eric eind december aan de RTBF. "Ook personeelsleden zijn benaderd op sociale media, door familieleden of verre vrienden, om hen aan te zetten zich niét te laten vaccineren", vertelde de directeur van het woonzorgcentrum daar toen over.
Die antivaxers lijken in Franstalig België alvast geen marginaal fenomeen te zijn. De cijfers tonen een erg groot verschil tussen de vaccinatiebereidheid bij het personeel in de woonzorgcentra in Vlaanderen, Wallonië en Brussel. In Vlaanderen is de bereidheid erg groot, Wallonië en Brussel is het net omgekeerd.
Concreet weigert in Vlaanderen 6 procent van de personeelsleden een coronavaccin. In Wallonië en Brussel is op veel plaatsen slechts de helft van het personeel bereid om een prik te laten zetten. Dat blijkt uit cijfers van Femarbel, de koepel van de privérusthuizen.
Zowat 60 procent van de Brusselse en de helft van de Waalse woonzorgcentra vallen onder die koepel. De Brusselse gezondheidsinspectie schat het aantal weigeraars in de hoofdstad iets lager in: op ongeveer 40 procent. (VRT NWS)
