De Herentalse pelgrim en beroepsfotograaf Raf Basstanie (51) is aan de laatste 6 dagen bezig van z'n avontuurlijke voettocht naar Santiago de Compostella. Eind deze maand wil hij na 1.900 km het beroemde bedevaartsoord bereiken, met een vrijer hoofd, een nog betere gezondheid en 100-den unieke beelden. Een vermoeide maar enthousiaste Raf Basstanie vanuit Villafranca (Spanje) :
'Ja lap, dat is (vlooien)balen'
'Na een loodzware tocht van 32 km bij 35 graden en meer in Villafranca aangekomen. Geen plaats in de herbergen meer en dan maar op zoek naar een goedkoop hotelletje. Was dolgelukkig met een privékamer voor 25 euro met bad! Dat was al 2 maanden geleden, ben er dan ook een uur ingebleven. Nadien me neergeploft in de witte lakens en direct in slaap gevallen. Tot...na een uur. Alles begint te jeuken en ik maar krabben. Nadien op muggenjacht met weinig resultaat... Gelukkig had ik enkele slaappilletjes mee voor in geval dat... Daags nadien kom ik in een herberg aan en vraag vanwege de grote toeloop daar of het ook mogelijk is om buiten te slapen en of er veel muggen zijn.
Zij bekijkt me eens goed en zegt dat dat geen muggenbeten zijn maar van bedvlooien (bedbugs). Ik moest me verwijderen van de rest en moest alle kleren afgeven om te wassen bij 60gr. Mijn rugzak en alles wat niet gewassen kon worden werd in 1 grote zak gedaan om te desinfecteren. Ik kreeg een short en t shirt dat achtergebleven was op de herberg en mocht daar enkele uren mee rondlopen, was echter zo beschaamd vanwege de bulten op armen en benen dat ik me uren verborgen hield, echt om door de grond te gaan... De hospitas van de herberg hebben me echter zeer goed opgevangen en getroost. Blijkbaar gebeurt het dagelijks maar waarom net toen ik mijn eigen kamer had??
Ze vertelden me een verhaal over 5 meisjes die zo uren hebben rondgelopen in een plastic zak omdat ze al hun kleren moesten afgeven en nog tal van andere anecdotes. Feit blijft dat ik zeeeer ongelukkig was en er nu wel om kan lachen maar hoe goed de hospitas me hebben opgevangen vergeet ik nooit! Dat hoort bij de camino zeiden ze nog maar voor mij hoefde het echt niet! Heb nu al bang voor het volgende bed..'.
