Wanneer uw hond er ziek uitziet, doet u er goed aan steeds raad te vragen aan uw dierenarts, alvorens uw toevlucht te nemen tot een of ander geneesmiddel. Zelfmedicatie kan in dit geval inderdaad gevaarlijk zijn![i][b]Geen zelfmedicatie voor uw honden en katten![/b][/i]Van de geneesmiddelen die op de markt verkrijgbaar zijn, zijn sommige bestemd voor menselijk gebruik, terwijl andere speciaal voor honden en/of katten geregistreerd staan. Hoewel talrijke stoffen, zonder onderscheid en zonder gevaar voor alle soorten en rassen kunnen gebruikt worden, moet men toch een voorzichtige houding aannemen, aangezien sommige stoffen voor één bepaald dier of voor één ras gevaarlijk kunnen zijn. Elke diersoort vertoont inderdaad bijzondere kenmerken wat de opname, de metabolisatie en de werking van de geneesmiddelen in het lichaam betreft. Dit is een van de redenen waarom het voor een dier af te raden is aan 'zelfmedicatie' te doen. Bovendien zijn sommige stoffen absoluut af te raden wanneer een hond of een kat last heeft van bijvoorbeeld lever- of nierstoornissen.[i][b]Paracetamol en aspirine: vergif voor uw kat! [/b][/i]Na opname, worden paracetamol (pijnstiller en ontstekingsremmer) en aspirine door de lever in andere stoffen omgezet alvorens het lichaam te verlaten. Maar opgelet! De lever van een kat is niet in staat om deze geneesmiddelen correct om te zetten, zodat ze uiteindelijk omgezet worden in toxische bestanddelen! Deze nieuwe stoffen beschadigen de lever en verstoren de stofwisseling van de hemoglobine, die daardoor niet meer in staat is de zuurstof doeltreffend te vervoeren. Reeds twee uur na de inname van een toxische dosis paracetamol, kan uw kat geconfronteerd worden met blauwe slijmvliezen en een versnelde ademhaling. Daarna kunnen uitputting en hypothermie volgen, en uiteindelijk ook de dood. Wat aspirine betreft, duurt de verwijdering uit het lichaam 80 maal langer bij een kat dan bij een rund. Deze uiterst trage verwijdering veroorzaakt anorexie, hyperthermie en zenuwstoornissen. Tot slot, is een kat ook hypergevoelig voor permethrine, een geneesmiddel dat vaak gebruikt wordt in de pipetjes ter preventie van teken bij honden. Elk dier moet dus zijn eigen specifieke pipetjes hebben voor de bestrijding van parasieten! [i][b]Honden en het MDR1-gen[/b][/i]Collies en aanverwante rassen (border collies...) zijn onderhevig aan vergiftiging door bepaalde geneesmiddelen, die nochtans probleemloos kunnen gebruikt worden door heel wat andere hondenrassen. Sommige collies worden geboren met een genetische afwijking aan het MDR1-gen. Normaal gezien, ligt dit gen aan de basis van de productie van een eiwit, dat als het ware een beschermende barrière vormt tussen het bloed en de hersenen. Bij een defect MDR1-gen, beschikken de hersenen niet over die bescherming, zodat sommige geneesmiddelen tot in de hersenen geraken, waar ze zeer ernstige zenuwstoornissen veroorzaken. Bij die geneesmiddelen, vindt men sommige producten die gebruikt worden ter bestrijding van parasieten (ivermectine) en een middel tegen diarree (loperamide). Wie een rashond heeft die een defect MDR1-gen zou kunnen hebben, kan een genetische test laten uitvoeren om te weten of zijn hond al dan niet drager is van de afwijking.Anne Pensis, dierenarts