Imposante herdenking '80 jaar Bevrijding Morkhoven' : ‘They do not die that can bequeath some influence on the land they leave...’ - extra sfeerbeelden
De bevrijding van Morkhoven 1944
Uit de oorlogskrant van 5 september 1994, een verhaal verteld door Herman Willems : "De echte bevrijding, op 5/9/1944, zou niets bijzonder zijn geweest, als er geen vals alarm aan was voorafgegaan.
Weinigen die erover spraken weten iets meer te zeggen over de “echte bevrijding” dan : “ Ja, de Duitsers trokken zich terug en de Engelsen waren in Morkhoven, Noorderwijk, Olen Centrum…… Aan het kanaal in Herentals en vooral in Ten Aard in Geel is nog hard gevochten toen de oorlog bij ons al voorbij was.” Zo eenvoudig was het verhaal.
Maar, kort voordien had een ander inwoner uit Morkhoven, Jef Van Seppes die met de Engelsen was opgetrokken vanuit Grimbergen, het grote nieuws gebracht dat de Engelsen op komst waren. De Belgische vlag werd prompt uitgehangen. Maar helaas waren de Engelsen eerst naar Herenthout afgeslagen om zo via Rossem op Noorderwijk af te gaan.
In plaats van de bevrijders kwam tot grote schrik van ieder een groep gewapende Duitsers met paard en kar de bevlagde Molenstraat ingereden. De Duitsers rukten de vlag naar beneden en probeerden na eerst nog wat sigaren te hebben gestolen een paard op te eisen. Het paard was kort voordien opzettelijk tijdelijk mank gemaakt zodat dit niet doorging.
Gelukkig hebben de enkele “Witten” die toen al met een revolver rond liepen niet op de vluchtende Duitsers geschoten of de ’bevrijding‘ van Morkhoven was een bloedbad geweest. Rond de middag kwam er dan een Engelse tank aan het huis van dokter Brosens. Eén tank, de dokter sprak enige woorden Engels met de soldaten. Ze dronken samen een borrel en de tank rukte verder op. Morkhoven was bevrijd! Jammer genoeg hebben de Duitsers in Noorderwijk wel uit paniek geschoten en een jonge man gedood.
Na de echte bevrijding viel het dagelijkse leven stil want dagenlang trokken Engelse colonnes tanks, camions, jeep enz. door de Molenstraat. Voor ons waren het allemaal “Engelsen” of het nu Amerikanen, Canadezen of echte Engelsen waren.
In Morkhoven stonden ook Engelse kanonnen opgesteld. Ze schoten richting Herentals. De koperen obussen hebben lang tijd als trofee bij de mensen op de vensterbanken gestaan. De bevolking zat op straat de bevrijders te verwelkomen. Ze applaudisseerden, maakten het overwinningsteken en gaven soldaten bloemen en tomaten. De Engelsen waren er zot op, ze aten ze als appelen. Er werd eindelijk vrijuit verteld en gelachen. Die sfeer van vrijheid is ons lang bijgebleven.
"Met de bevrijding van Morkhoven, nu 80 jaar geleden, herdenken we ook de Engelse vliegeniers die al in de nacht van 24-op 25/08/ 1942 met hun Lancaster OL-G R5610 bommenwerper de Duitse oorlogsindustrie trachten te treffen. Helaas werden ze op de terugweg naar huis door een Duitse nachtjager neergeschoten. Vier bemanningsleden kwamen hier bij om en rusten voor altijd op de begraafplaats in Morkhoven, twee werden krijgsgevangen gemaakt en één kon ontkomen.
Door hun offer maakten en dit van vele van hun kameraden kon twee jaar later ons land bevrijd worden. Reeds op 25/08/1946 werd de eerste herdenkingsdienst gehouden. Citaat uit het artikel : “De bevolking van Morkhoven heeft eraan gehouden zijn dooden te eren. Een volk dat zijn dooden eert, is een groot volk. Wij zijn er dan ook van overtuigd dat deze graven in de toekomst hun waarde zal behouden. Wij, als NSB-Morkhoven, pogen dan ook naar beste vermogen deze traditie in ere te houden."
2 achterachterkleindochters van Britse vliegenier
De klas van het 4e leerjaar van VBS De Wegwijzer Morkhoven nam fijn deel aan de plechtigheid. De onthulling van het bord gebeurde door 2 achterachterkleindochters van de Britse vliegenier Peter Squires, die 20 jaar oud was toen hij het leven liet bij de dramatische crash.
Hun Britse papa nam sterk geëmotioneerd het woord. “Als familie kunnen we alleen heel dankbaar zijn voor hoe de gemeenschappen van Herentals - Morkhoven zorg dragen voor de nagedachtenis van Peter en zijn gesneuvelde strijdmakkers. Het betekende enorm veel voor mijn grootvader dat hun nagedachtenis zo goed bewaard wordt. Op die manier wordt niet vergeten dat zij zich opofferden zodat we vrij zouden kunnen leven.”
Waarna hij afsloot met het grafschrift van z'n overgrootvader:
‘They do not die that can bequeath some influence on the land they leave’ – ‘Ze sterven niet, waardoor er enige invloed kan ontstaan op het land dat ze achterlaten...’
Foto's en red. Johan Temmerman / NNieuws.
Impossante herdenking '80 jaar Bevrijding Morkhoven'
Bertheide, Morkhoven , België
