Hij is pas 10 jaar oud, een grote belofte voor de Belgische racesport en hij werd al gefeliciteerd door Formule 1-coureur Stoffel Vandoorne. Ean Eyckmans uit Herentals won zondag de tweede ronde van de WSK Final Cup in Castelletto.

De snelle Belg-Kempenaar staat nu tweede in het klassement van de Mini-klasse met nog één race te gaan.

"Ik ben superblij met deze overwinning", zei een opgetogen Ean. "Nu sta ik tweede in de competitie, maar ik kan nog kampioen worden. Ik zet over een week alles op alles om te winnen. Daarvoor moet ik bij de eerste drie eindigen, maar het liefst win ik de race natuurlijk."

Zijn vader Wim was een trots man. "Het zat eraan te komen, we waren er al kort bij geweest", zei hij. "Rijden in de Mini-klasse is niet makkelijk. Het niveau is hoog, fabrieken zijn erin actief. Er rijden jongens mee van twaalf jaar oud en Ean is pas tien. Bij de mini's is dat een groot leeftijdsverschil. Toch zaten we er het hele jaar vooraan erbij. Het is dan ook best impressionant wat hij heeft gedaan, daar kunnen we fier op zijn."

Dat hij de race won, verbaasde niet eens zozeer, want Ean had daarvoor de prefinale B al gewonnen. Dat het talent van Baby Race de juiste snelheid had om vooraan te kunnen strijden, was dus duidelijk.

In de finale had hij wel het nodige geluk gehad dat hij de race kon finishen, want in de slotfase werd hij aangetikt. Gelukkig kon de snelle Belg zonder noemenswaardige schade doorrijden. "Ik bleef daarna goed gefocust. In de laatste ronde dacht ik: het is een droom."

Na zijn overwinning kreeg hij veel felicitaties op zijn Instagram-account. "Van mensen als Nyck de Vries, Stoffel Vandoorne en nog een paar bekende Belgen zoals Tom Boonen, Marc Goossens, Bert Longin en Anthony Kumpen."

Met een vader die al bijna zijn hele leven in de autosport actief is - hij reed onder andere de Indy 500 en heeft al jaren zijn eigen kartteam, Eyckmans GP - was Ean voorbestemd om te gaan racen.

De jonge Belg begon toen hij nog maar 3,5 jaar oud was. "Dat was in de tuin van mijn ouders, rond het zwembad", herinnerde hij zich. "Ik verplaatste bloembakken om een circuit te maken."

Toen hij vier jaar oud was, reed hij al voor het eerst op het circuit van Genk. Een jaar later reed hij op de pistes van Lonato, Jeselo, La Conca en Sarno. "Ik ging altijd mee met het team van mijn papa. Ik heb Yannick de Brabander zien winnen in Zuera en Wackersdorf.

Als ik die races bezocht, reed ik op een elektrisch karretje door de paddock en ging ik stickers halen bij de teams. Of ik vroeg om versleten banden. Dan maakte ik in de paddock een parcours van die banden en ging ik dat rijden met mijn karretje."

Hoewel Ean pas tien jaar is, rijdt hij al zijn wedstrijden in het buitenland. Een bewuste keuze, zei vader Wim. "Het niveau in die competities is heel hoog. Hij heeft het meeste geleerd in de WSK. Wel heeft het wat langer geduurd voor hij zijn eerste overwinning boekte.

We hebben in het verleden bewezen dat we het kunnen. Nu ben ik met mijn eigen zoon aan de slag, dat is zoveel mooier dan zelf racen. Monteur Bert Nelissen, alias Nelson, is er al lang bij, dat is ook mooi."

De opmars is gestaag. "Vroeger haalde ik de prefinale niet, maar elk jaar kom ik een stapje dichterbij, nu haal ik de prefinale wel. Ik heb zelfs gewonnen", zei Ean, die vorig jaar al derde werd in het Italiaans kampioenschap.

"Ik vind het leuk dat ik tegen oudere jongens rijd, zoals Max Verstappen tegen Sebastian Vettel rijdt, of Lewis Hamilton. Ik heb dit seizoen geleerd dat ik niet altijd de deur dicht moet houden, maar slim moet rijden." Zijn begeleiding, daar ligt het dan ook zeker niet aan. Niet alleen zijn team Baby Race coacht hem, "ook mijn papa is mijn coach. En mijn mechanieker heeft ook gekart."

Ean bedankt zijn mama en papa, zijn zus, Bert en Helga, Mario, MA Engines, Simone, Salvatore Engineers en zijn mechanieker Nelson. Ook bedankt hij zijn familie en zijn fans en dan vooral zijn opa en oma. Ean: "Mijn opa is heel erg ziek. Speciaal voor hem heb ik gewonnen." (pp)