Vijf Hulshoutse kunstenaars stellen tentoon in de Sint-Mattheuskerk. Ze kwamen elkaar regelmatig tegen op kunstevenementen in de omstreken van Hulshout. Bij het napraten over hun indrukken en ervaringen, groeide het idee om zelf een kunstexpo in Hulshout te organiseren. Hun zoektocht naar een geschikte lokatie bracht hen uiteindelijk bij de Parochiekerk St. Mattheus in Hulshout, Grote Baan 117. Het is de eerste keer dat deze lokatie ter beschikking gesteld wordt voor zo'n Kunst evenement.

In deze ruimte komen de kunstwerken schitterend tot hun recht. Het ene monumentale kunstwerk gaat in relatie met de monumentaliteit van de kerk, het andere kunstwerk wordt net klein en nederig waarbij de kerkruimte uitnodigt om dit kunstwerk te gaan koesteren. De vijf Hulshoutse kunstenaars zijn:

Roger De Haes probeert d.m.v. snelle boetseertoetsen eigenheid en kracht in zijn werk na te streven. In de St. Mattheuskerk toont hij 3 krijgers te paard. De 3 beelden zijn uitgevoerd in kunsthars. Vanop een afstand denk je trotse strijders te zien, maar bij nader toezien ontdek je hun kromgetrokken rug en diep uitgeteerde ogen. Je ervaart uitgeteerdekrijgers, net teruggekeerd uit een ver land, na een verloren strijd. Hij refereert hiermee naar de trieste aftakeling en eindigheid van het leven.

Patrick Heiremans maakt een keramische installatie, bestaande uit 142 losse vormen, enkele schijven en zuilen. Hij werkt met repetitie, zowel in vorm als in toon. Speciaal voor deze werken ging hij op zoek naar de passende klei en experimenteerde hij met het stoken ervan tot hij de juiste structuren en effecten in zijn werk verkreeg. De klei van de 142 losse vormen blijft naakt, zonder glazuur net om de puurheid van de klei te behouden. De 142 onderdelen doen denken aan de oneindigheid van een verzicht.

De schijven hebben daarentegen wel een laag glazuur. Samen vormen ze en muzikaal intermezzo doordat ze rondraaien. Ook hier speelt repetitie en oneindigheid een belangrijke rol, zowel in de vorm als in het herhalen van bepaalde tonen.

Willy Heylen toont in deze expo buitenmeubilair met een sculpturale vormentaal, die dichter aanleunt bij een kunstwerk dan bij een functioneel meubel. Toch boeten zijn meubels niet in aan functionaliteit zoals de voorschriften van Bpost bij de brievenbus of het ergonomisch zitcomfort bij de zitbank.

Willy Heylen wil in zijn werken vertrekken vanuit een organische vorm: een vloeiende beweging, een scheve lijn, een gebogen kronkel. De uitdaging bestaat erin om in die organische vormentaal toch de nodige functionaliteit in te bouwen en niet in te boeten op gebruiksgemak.

Het medium dat hij voor deze reeks gebruikt is multiplex plaatmateriaal. Via een ritme tussen de organisch uitgefreesde platen, die parallel gemonteerd worden, creëert hij een organisch ritme of een ritmisch organisme.

Monique Sourbron brengt nylon onder spanning. Ze zoekt naar het moment waarop nylon zijn intrigerende vormen toont. De transparantie van deze stof en de open ruimtes erin, tonen een gelaagdheid in het werk. Het oogt eerder fragile. Maar vergis je niet. Ondanks, of net door de trekkrachten toont de nylon haar schoonheid. De mens maakt een parallel proces door. Door een juiste dosis uitdaging krijgt iemand de kans om zijn talenten te ontwikkelen.

Ze bouwt ter plekke in de kerk een installatie uit nylon op.

Cecile Van de Leest maakt keramiek. Haar figuratieve beelden zijn eerlijk en direct. Door de sobere vormgeving en het natuurlijke materiaalgebruik zijn haar werken tijdloos en stralen ze rust uit.

Hun werk is te zien in de Sint-Mattheuskerk te Hulshout op zaterdag 25 en zondag 26 november en op zaterdag 2 december en zondag 3 december 2017, telkens van 13 tot 18 uur. Er zullen steeds enkele van de Kunstenaars aanwezig zijn tijdens deze openingsuren om toelichting te geven bij hun werken. Wie dit graag wil, krijgt een rondleiding.

https://www.facebook.com/events/1842153569408653/?active_tab=about