"Toen ik op vakantie aan iemand vertelde dat ik seksuoloog ben, keek de man mijn vrouw veelbetekenend aan. Ik krijg veel flauwe grapjes over me heen, maar dat hoort er blijkbaar bij.” Professor Paul Enzlin van het Interfacultair Instituut voor Familiale en Seksuologische Wetenschappen is zelf wel ernstig over zijn studiedomein: “Ik wil een tegenwicht bieden voor de verwrongen wijze waarop seksualiteit meestal wordt voorgesteld: presteren staat centraal. Alles wat kan, moet ook. En liefst zoveel mogelijk.”
De G-spot is daarbij een veelbesproken doelwit
“De controverse over het al of niet bestaan ervan woedt nu al zo’n zestig jaar. In 1950 beschreef de Duitse arts Gräfenberg bij een paar vrouwen een erogene zone in de vaginale voorwand: vandaar de naam G-spot. Soms wordt het de vrouwelijke tegenhanger van de prostaat bij de man genoemd. Maar er is nog altijd geen bewijs geleverd dat die ‘plek’ echt bestaat. Anatomisch onderzoek en scans konden het bestaan van een duidelijk afgebakende structuur niet aantonen.”
Maar wetenschappers doen er nog steeds onderzoek naar?
“Jawel, in 2012 verscheen er in de Journal of Sexual Medicine nog een artikel van een gynaecoloog die bij een overleden vrouw een zwart bolletje had gevonden: de G-spot was gelokaliseerd! Helaas ging het maar om één vrouw en weten we niet of zij seksueel plezier kon beleven aan de stimulatie van dat bolletje ... Dat onderzoek had nooit mogen verschijnen. Maar je moet die voortdurende controverse rond de G-spot kaderen in de zoektocht naar mogelijkheden om het seksueel plezier van vrouwen te vergroten. En de stimulatie van de voorwand van de vagina kan daarin wel een rol spelen.”
De G-spot als symbool voor de vrouwelijke seksualiteitsbeleving?
“Inderdaad, en daar is pas aandacht voor gekomen sinds de seksuele revolutie. Als ik zeg dat de G-spot niet bestaat, krijg ik weleens boze reacties van vrouwen – alsof ik hen geen seksueel plezier gun. Maar als je zoekt naar het magische knopje voor het vrouwelijk orgasme, zoek dan liever de clitoris. Met moderne beeldvormingstechnieken hebben wetenschappers zicht gekregen op de interne structuur van de clitoris.
Die is veel groter dan het kleine knopje dat aan de buitenkant zichtbaar is: de clitoris loopt verder door in het lichaam en heeft uitlopers naast de vagina. Het onderscheid tussen een vaginaal en clitoraal orgasme verwijs ik óók graag naar de prullenmand: intern gaat dat over dezelfde zone!”
Zijn er mensen ongelukkig geworden van de zoektocht naar de G-spot?
“We leven in een prestatiegerichte maatschappij waarin partners met gebruinde en rimpelloze lichamen en een feilloze techniek het ultieme genot moeten bereiken: een perfect gelijktijdig orgasme – nog zo’n mythe. Als dat dan niet lukt, voelen sommige mensen zich inderdaad ongelukkig: ze krijgen het gevoel dat ze niet aan de norm kunnen voldoen. Met als gevolg: zij voelt zich minder vrouw of hij voelt zich een onhandige kluns.”
Gaan de toekomstige studenten van de master in de seksuologie een beter seksleven tegemoet?
“Ik denk dat de vijftig seksuologen die hier jaarlijks afstuderen in hun eigen leven wel bewuster omgaan met seks. Dat ze er wetenschappelijker en misschien ook vrijer over nadenken. Maar voor alle duidelijkheid: we doceren de Kamasutra niet en er zijn geen practica. Anatomie – zonder de G-plek – staat wel op het programma: veel mensen kennen hun eigen lichaam slecht. Nu hoef je geen kennis van anatomie te hebben om goeie seks te beleven, maar bij mensen met problemen merken we dat het wel kan helpen.” Ilse Frederickx / N.
