Tessa Wuyts uit Olen zoekt crowdfunding voor haar boek 'Brief uit de hemel'. 'Mijn verhaal: op 11 november 2015 heb ik mijn prachtige meisje Charlotte verloren tijdens een zwangerschap van 7 maanden', treurt Tessa Wuyts.
'Op 25 weken kregen we het eerste slechte nieuws tijdens de uitgebreide echo.
Onmiddelijk werden we verder verwezen naar het UZA Edegem waarbij nog een heel aantal onderzoeken volgden. Een vruchtwaterpunctie, genetische onderzoeken.
Een week later kreeg ik telefoon van de professor van genetica. Ze vroeg me of er iemand bij me was en dat ik beter eventjes kon gaan zitten. Ons meisje had een zware mutatie.
De dag daarop moesten we terug naar het ziekenhuis waarbij ze uitlegden wat er specifiek aan de hand was, een mutatie die nog maar 2x op de hele wereld gezien was. Ze hadden erg weinig informatie over deze aandoening.
Omdat ons meisje levensvatbaar was, stonden we in voor de beslissing om de zwangerschap voort te zetten of af te breken.
Na veel overleg met verschillende artsen en professors hebben we gekozen voor het laatste.
Het was een ware hel, beslissen over het leven van je eigen kind. Na de beslissing moesten we ons meisje laten inslapen in mijn buik. Er zijn geen woorden die uitdrukken hoe een vreselijk proces dit was. De dag erna werd de bevalling ingeleid.. De fysieke pijn was in niks te vergelijken met de mentale pijn.
Eens thuis, moesten we de begrafenis regelen. Ik heb mijn zoontje daar bewust buiten gehouden omdat ik hem niet wilde traumatiseren met dit gebeuren.
Grote broer keek enorm uit naar de komst van zijn lieve zusje. Hij aaide en kuste mijn buik, zong liedjes tegen mijn buik. De dag dat mijn zoontje thuiskwam zag hij dat mama's dikke buik weg was, en dat zusje niet thuis was.
Het kind heeft zo enorm gehuild. Het ging los door mijn hart.
Ik was dan ook nog alleenstaande mama en probeerde ik uit alle macht me staande te houden voor mijn zoontje, die nu meer dan ooit zijn mama nodig had.
Nachten heb ik wakker gelegen met vragen, waarom? Hoe kon dit gebeuren?
Hoe kan ik mijn zoontje zijn verdriet opvangen?
Hoe kan ik de ontelbare mensen die in dezelfde wachtzaal van gaenocologie helpen?
Allen kregen we hetzelfde verschrikkelijke nieuws.
Uit die slapeloze nachten is mijn kinderboek "Brief uit de hemel" ontstaan.
Een boekje op maat voor de ouders om het te kunnen vertellen aan de andere kindjes in het gezin.
Ook is er een brief in het boek, van het overleden kindje gericht aan broertje of zusje.
In die brief staat dat grote broer of zus niet verdrietig mag zijn want dat kleine zus of broer overal is waar ze gaan, als een vlindertje, als het helderste sterretje, als een beschermengeltje op hun schoudertje.
Het is een wondermooi verhaaltje en ik geloof sterk in het helend en verzachtend karakter van dit boekje dat het verdriet probeert te verzachten.'
Waarom een boek?
'Als alleenstaande mama had ik geen behoefte om naar praatgroepen te gaan, ik had zoveel zorgen. Psychologische hulp kon ik niet betalen. Er is erg weinig opvang rond stilgeboortes.
Met dit boekje wil ik het voor ouders toegankelijker maken om dit voor te leggen aan de andere kindjes.
Op 11 november 2017 wordt het boekje uitgegeven door uitgeverij boekscout in Nederland.
Omdat ik een alleenstaande mama ben, heb ik een crowdfunding opgestart om de illustraties te kunnen betalen.
Ik heb zoveel mogelijk sponsors nodig om dit te realiseren.
De crowdfunding loopt ook maar tot 23 september, als ik daartegen het vooropgestelde bedrag niet heb wordt het geld teruggestort naar de mensen die al gesponsord hebben.
Ik kan alle hulp gebruiken. Niet alleen voor de illustraties, maar ook om stilgeboortes niet in de doofpot te stoppen. Het is moeilijk voor andere mensen om dit verdriet te begrijpen. Ik hoop met dit boek, eindeloos veel mensen te kunnen helpen en vooral de kindjes.
Mijn meisje haar verlies mag niet voor niets zijn geweest.
En ook op deze manier kan mijn dochtertje verder leven met een mooie boodschap!, besluit Tessa Wuyts.
Link van de crowdfunding kinderboek Tessa Wuyts 'Brief uit de hemel' HIER.
