Tris: "De eerste halve finale, Brazilië - Duitsland. Maar het is een gehavend Brazilië, een ploeg zonder hun beste spelers. Neymar ligt nog steeds in het ziekenhuis met een gescheurde rugwervel en Thiago Silva kreeg een keer te veel een geel kaart.
Als het Braziliaans volkslied weerklinkt zingen de mannen uit volle borst mee en Julio Cesar en Luis houden het truitje van hun nummer 10 en halfgod Neymar vast. Op de tribunes zien we overal levensgroot zijn foto. Het mag duidelijk wezen, voor de Brazilianen is hij erbij, althans toch in hun harten.
Voor de match begint ,zit Hulk op zijn knieën, de handen ten hemel geheven, een schietgebedje voor geluk, maar al snel zal blijken dat ze hem hierboven ni goe gehoord hebben. Of misschien hebben de Duitsers in het geheim meer kaarskes aangestoken. Eerlijk gezegd verdenk ik hen ervan connecties in het Vaticaan te hebben.
De wedstrijd begint en het is duidelijk. De Mannschaft heeft hier het overwicht. We zijn nog maar een goei 10 minuten bezig en Müller zet een hoekschop om in een doelpunt. 0 - 1 .Julio en Luis zijn totaal verrast en Marcello, die in een poging tot verdediging nog op de doellijn was gaan staan, staat ook met open mond te kijken, gelijk een koe op saffraan. Ze beseffen effekes ni wat er gebeurt.
Iets later wordt de nog steeds verbouwereerde Marcello getackled door Jerome Boateng. Ja, ja , broer van ... maar daar houdt de gelijkenis dan ook op. Dit resulteert in een kleine oorlog. Müller, Hulk, Marcello en Boateng staan neus tegen neus en zijn duidelijk klaar om mekaar desnoods letterlijk een kopke kleiner te maken. De Mexicaanse scheids grijpt in en Marcello en Boateng krijgen dik onder hun vijs dat dit soort gedrag niet kan.
Over de komende 10 minuten kunnen we kort zijn. Het regent doelpunten van de Mannschaft. Klose scoort, 0 - 2. Twee minuten later maakt Kroos er 0 - 3 van en na amper een minuut doet hij dit nog eens over en zet 0 - 4 op het scorebord. Maar zelfs hier houdt het niet op want ook Khedira draagt zijn steentje bij en schiet de 0 - 5 in doel.
Het is duidelijk, de Brazilianen hebben totaal geen kaas gegeten van verdediging. Hun backs Luis en Marcello weten niet wat er gebeurt, het middenveld heeft niet de reflex om mee naar het doel te komen en blijven achter de bal staan ... het is een afslachting. Er rollen hete tranen in de tribune, de spelers zijn hun moed kwijt en met hangende schouders gaan ze de rust in. Enkel op de gezichten van de Duitsers zien we de oh zo hatelijke, zelfvergenoegde glimlachjes. Hier genieten ze van.
In de tweede helft wordt duidelijk dat de Brazilianen een flinke bolwassing hebben gehad van Scolari want ze beginnen zowaar te sjotten. In de eerte 10 minuten zijn ze zelfs ronduit gevaarlijk met 4 trappen op doel die enkel gered worden omdat Neuer nu eenmaal één van de topkeepers in dit toernooi is. Het is hier even Neuer tegen het Braziliaanse elftal.
Onze Braziliaanse vrienden hebben echter nog altijd niet door dat voetbal meer is dan aanvallen. Bernard loopt zich de benen van onder het lijf, is overal tegelijk, speelt de match van zijn leven maar krijgt geen doelkansen en verdedigend blijven ze ondermaats presteren. Dit is nog zacht uitgedrukt. Toch één lichtpuntje, de eeuwig stuntelende Fred, die er al heel de match bijstaat of hij voor den eerste keer nen bal ziet, wordt vervangen door William. Dit had in de eerste minuut al moeten gebeuren. Ik snap zelfs niet dat die mens in de basis staat.
Schürrle die inviel voor Kroos maakt nog 2 doelpunten. 0 -6 en iets later, na een pass van Müller 0 - 7. De vernedering is compleet.
In de allerlaatste minuten kan Oscar nog een beetje de eer redden en slaagt erin een tegengoal te maken. Het is op de rand van buitenspel, maar iedereen is het erover eens, dit moeten we de jongens gunnen. De enige die niet vindt dat het kan is Neuer. Hij is kwaad en dit zegt meteen veel over de Duitse mentaliteit en sportiviteit. Ik kan er niet aan doen dat mijn maag effekes draait. Ge kunt nu goe staan met uw eigen maar zelfs daar zijn grenzen aan.
De wedstrijd eindigt op 1 - 7. Het verdriet van de Brazilianen, zowel op het veld als in de tribune, is onstuitbaar. Silva, met het petje van Neymar op komt zijn makkers troosten. hij houdt Oscar, een gebroken man, in zijn armen. Hartverscheurende taferelen volgen. De Brazilianen zijn in shock, ge zou voor minder. Silva komt armen te kort wanneer ook Luis troost komt vragen.
Zelfs de truitjeswissel kan mij dit keer niet bekoren. Het beeld van Müller in bloot bovenlijf had mij bespaard mogen blijven. Ik druip stillekes af en ga in het hotel mijn Belgisch vlaggeske maar verbranden. Vanavond zou ik niet graag hebben dat ze denken dat het een Duits is, want er zijn al mensen voor minder verdwenen in Brazilië."
Tris in Brazil
