Tris: "Ik zit klaar voor de aftrap Italië - Uruguay en bij de line up wordt het duidelijk. Mijn sympathie gaat naar Uruguay. Het zou misschien kunnen dat Cáceres er voor iets tussen zit. Wanneer ik er in slaag mijn blik van zijn toch wel leuke verschijning af te wenden, valt het mij nog maar eens op hoe veel voetballers er dit WK twee schoenen in verschillende kleuren aan hebben. Er wordt mij door een kenner uitgelegd dat dat is om het verschil tussen links en rechts te zien. Ik denk dan dat er bij Nike den ene of den andere handig ingespeeld heeft op het feit da ge ni slim moet zijn om te kunnen sjotten.
 
Het begint al een gewoonte te worden, in de eerste helft gebeurt er niets. Behalve dan wat Zuiders drama met spelers die zich regelmatig met veel vertoon heen en weer rollend laten vallen. 'k Moet het toegeven, Balotelli heeft hier een bijzonder talent voor. Cavani loopt, als spits, heel de tijd achter Pirlo aan. Bizar om te zien, maar hij maakt het tijdens de rust goed door de Italiaan zijn truitje aan te bieden. Ik heb het hem daarmee dan ook direct vergeven.
 
Na de rust gaat Balotelli eruit en komt Parolo erin voor Italië. Het zicht wordt er alleen maar beter op, alhoewel ik toch wel een beetje medelijden krijg met het triestige smoeleke van de Italiaanse spits als hij op de bank zit.
 
Er komt vaart in het spel en Cáceres gaat tegen de grond. Zijn doddeke komt er zo waar los van en hij moet zich naar de kant begeven. Officieel om even te bekomen, in werkelijkheid om zijn haar terug in een schoon knotje te draaien. Eens dat dit in orde is, is hij weer fris gelijk ne konijn op de plein (waar hadden we dit al eens gehoord?)
 
We krijgen nog een paar prachtige acties van de Uruguayanen en dan zien we ineens de Mexicaanse arbiter in zijn achterzak gaan en Marchisio krijgt, terecht, rood. Het is nog altijd de bedoeling dat er tegen de bal getrapt wordt en niet vol tegen het been van Egidio Arévalo. De Italianen moeten dus met 10 verder vechten.
 
Immobile die al heel de match rondloopt als een hamster op speed, is in de 70ste minuut stikkapot en wordt vervangen door Cassano. Volgens mij is da manneke in zijn jeugd zo hard uitgelachen met zijne naam dat die nu ni meer kan of wil stilstaan.
 
En dan beginnen de handtastelijkheden. Casani gaat met geweld op den teen van Verratti staan en die kunnen ze op de brancard wegdragen en Suarez maakt het helemaal bont door in de schouder van Chiellini te bijten. Den deze zorgt er voor dat zeker heel de wereld dit gezien heeft door theatraal naar zijn blote schouder wijzend rond te lopen.
 
Maar het grootste geweld komt van Diego Godin. Hij maakt een hoekschop af door met de rug een schitterende goal te scoren en Uruguay komt voor met 0  - 1. De gemoederen lopen bij de Italianen zo hoog op dat de scheids moet tussenkomen omdat een Italiaanse verzorger ambras staat te maken bij de bank van Uruguay. Ze moeten hem er met meer dan zachte dwang weghalen.
 
Er komt in de laatste seconden nog een vrije trap voor Italië, zelfs keeper Buffon gaat mee naar voor, maar niks mag meer baten. De Uruguayaanse coach krijgt bekan een attack omdat die Mexicaan maar ni wil affluiten maar uiteindelijk komt het verlossende signaal, zonder verdere slachtoffers en Uruguay gaat door naar de achtste finale.
 
Jammer voor La Squadra, ze mogen hun valiezen pakken en alhoewel ik eigenlijk geen fan was, krijg ik weer compassie als ik de tranen uit de schoon oogskes van de supporters zie lopen. Ik heb duidelijk een veel te week hart voor zo'n harde sport."
Tris in Brazil