Column Bart Obbels : 'Vanuit het duivennest… Van Aert, Bol en de Kleine Beer.' 'Wat hebben wielrenners Wout van Aert en Cees Bol gemeen? Vooreerst dat ze als jonge renners naam en faam aan het maken zijn in het kleurrijke peloton. Vervolgens dat ze in de beginfase van de huidige Tour de France enkele verbluffende prestaties en dito resultaten neerzetten.
En... dat beide renners een massa aanhangers tellen in Herentals en omstreken. En met die omstreken richten we onze pijlen vooral op Bouwel. Het heeft voldoende mediabelangstelling gekregen dat de Bouwelse kroeg 't Toreke de bakermat is van supportersclub Cees Bol. Wat een tweetal jaren binnen een vriendengroepje begon als een grap mag zich inmiddels een gevestigde supportersclub noemen met ruim 500 leden.
Ik hoef niet te benadrukken dat het midden deze week nagelbijten was toen uitgerekend Van Aert en Bol de massasprint in Privas kleurden. Van Aert won met een zucht voorsprong. Ontgoocheling bij het bestuur van supportersclub Cees Bol waarvan ikzelf deel uitmaak, of toch niet. Cees boven, maar de sympathie voor Van Aert is even groot, wat mij betreft althans.
Onze Nederlandse held uit Zaandam doet het prima. Van Aert dit seizoen ronduit schitterend. We kijken dagelijks weer uit naar de tv-uitzending van de Tour en dat is nog niet zolang geleden helemaal anders geweest. De jaren dat we vanaf de eerste tot de laatste minuut voor de tv lagen, betreuren we nu grotendeels omdat achteraf is gebleken dat doping de rode draad was door de heldendaden. We gaan ervan uit dat het nu anders is, al draaide mijn maag onlangs wel om toen ploegleider Bramati na de val van Evenepoel in de Ronde van Lombardije heel vernuftig een klein flesje uit de achterzak van Remco haalde en snel in zijn eigen broekzak wegmoffelde. Bramati had niet door dat hij werd gefilmd. Deceuninck-Quick Step spreekt van een voedselsupplement, maar dat weerhield de UCI niet een onderzoek in te stellen.
We genieten dus weer dagelijks met volle teugen en hopen dat Bol minstens één rit wint, want dan drinken we een vat bier in 't Toreke. Cees beloofde ons immers een vat bij elke zege.
Nochtans juichten we deze week al wel een keer met bonzend hart. De school waar ik werk telt met Milan en Stella twee kinderen die nog steeds een strijd voeren tegen kanker. Op de eerste schooldag was Milan aanwezig en hij straalde van geluk. Diezelfde dag zag ik Stella via Bednet op het scherm in haar klas en ook zij glunderde. Beiden strijden nog steeds elke dag en hebben al een rist zware bergritten overwonnen. Alle sympathie voor Wout en Cees, maar Milan en Stella zijn mijn echte helden. Hun vechtlust is een voorbeeld voor ons allen en verdient een gele trui. Ik ben ervan overtuigd dat ze die straks ook gaan grijpen aan het einde van deze loodzware koers.
En tot slot nog melden dat we stilaan afscheid van de zomer nemen. Een zomer zonder buitenlandse reis, maar vele zwoele avonden in de eigen tuin. Ook eens iets anders. Dagelijks vanop mijn ligbed staren naar de sterrenhemel. Ik woon hier vijfentwintig jaar, maar pas nu ontdekte ik dat het sterrenbeeld de Kleine Beer bij heldere hemel te bewonderen is boven het dak van mijn huis. Dan tuur je met het verstand op nul en is het vervelende ongemak die de kleine steentjes veroorzaken in je schoen met namen als Corona en politieke onwil om een regering te vormen, ver weg. Dan filosofeer je en maak je bedenkingen zoals: Niet Elvis blijft bestaan, noch Van Aert en Bol, maar alleen de Kleine Beer als symbolische getuige van miljarden reizigers doorheen de tijd met hun rugzakjes volgepropt met lief en leed.' Foto's Photo News en Nnieuws archief.
Bart OBBELS/ Nnieuws.
